Groots alarm
Door: Jamie
Blijf op de hoogte en volg Jamie
03 December 2009 | Duitsland, Saarbrücken
Toen ik vandaag thuiskwam heb ik gezien dat ik van een aantal mensen een mail had, die ik helaas de komende dagen niet kan beantwoorden en voor iedereen even een nadere toelichting schrijf ik even een klein stukje.
Ik ben namelijk vandaag voor het eerst sinds dinsdag weer thuis na 2 nachten door te hebben gebracht in het ziekenhuis..
Tja wie wil er dan ook zo graag judo gaan doen hè? wat een sport:P
Ik kan me helaas niet meer herinneren wat er precies gebeurd is. Van verhalen heb ik gehoord dat we in een kring rond renden en er losgelaten werd en ik eigenlijk als het ware gelanceerd werd met als gevolg dat ik met mijn hoofd tegen de muur geland ben.
Dat moet gebeurd zijn rond kwart over 6 waarna ik niet meer op kon staan want alles draaide veel te veel. Een hoofdpijn niet normaal! Nadat ik ook nog ben gaan overgeven is de ziekenwagen gebeld en ben ik om half 8 met sirenes richting het ziekenhuis gereden.
Leek me altijd wel spectaculair al die auto's die plaats maken enzo. Misschien dat het voorin wel oké is maar achterin was toch niet zoveel aan moet ik zeggen. Vooral niet als ze een naald in je hand doen met daar een of andere vloeistof in. Naalden bloed en ziekenhuizen; één van mijn grootste nachtmerries.
Na een röntgenfoto te hebben laten maken kwam de arts met de conclusie dat ik een hersenschudding opgelopen heb. Met het leuke verhaal dat ik één nachtje moest blijven gewoon voor 'überwachung'. Daar werd ik niet veel vrolijker van maar in zo'n toestand heb je niet veel te zeggen en dus kwam ik op een kamer met 2 andere personen. Ik heb misschien zo'n 3 uur geslapen. Met het aftellen van de uren werd het 6 uur waarop mijn medekamerpatiënten het tijd vonden om op te staan. Mij iets te vroeg.. Om 7 uur stonden er 8 artsen/zuster/broeders aan mijn bed nou dan ben je vanzelf wakker. Die maakte een ronde bij iedereen geloof ik. Om 10 uur kwam Juliana weer die eigenlijk daar was om mij mee naar huis te nemen.. Toen we te horen kregen dat ik niet ontslagen werd, aangezien ze bang waren dat er een bloeding zou ontstaan.. Ja ik kon wel gaan met ondertekening en dan was het op eigen risico. Dus dan toch maar gebleven. Helaas had ik mijn mobiel niet bij me waardoor ik moeilijk mensen kon bereiken uiteindelijk via via papa en mama bereikt en ook mijn stage. Met 5 bezoekjes verspreid over de hele dag werd mijn dag gevuld.
Ich bin so froh dass ich jetzt wirklich wieder zu Hause bin!
Helaas geen t.v., geen computer, niet lezen, niet leren, geen lessen, geen stage en dus geen business..
Veel slapen, hopen op snel herstel en dat dat bonkend hoofd minder wordt zodat ik volgende week wel naar Parijs kan:)
Ik ben namelijk vandaag voor het eerst sinds dinsdag weer thuis na 2 nachten door te hebben gebracht in het ziekenhuis..
Tja wie wil er dan ook zo graag judo gaan doen hè? wat een sport:P
Ik kan me helaas niet meer herinneren wat er precies gebeurd is. Van verhalen heb ik gehoord dat we in een kring rond renden en er losgelaten werd en ik eigenlijk als het ware gelanceerd werd met als gevolg dat ik met mijn hoofd tegen de muur geland ben.
Dat moet gebeurd zijn rond kwart over 6 waarna ik niet meer op kon staan want alles draaide veel te veel. Een hoofdpijn niet normaal! Nadat ik ook nog ben gaan overgeven is de ziekenwagen gebeld en ben ik om half 8 met sirenes richting het ziekenhuis gereden.
Leek me altijd wel spectaculair al die auto's die plaats maken enzo. Misschien dat het voorin wel oké is maar achterin was toch niet zoveel aan moet ik zeggen. Vooral niet als ze een naald in je hand doen met daar een of andere vloeistof in. Naalden bloed en ziekenhuizen; één van mijn grootste nachtmerries.
Na een röntgenfoto te hebben laten maken kwam de arts met de conclusie dat ik een hersenschudding opgelopen heb. Met het leuke verhaal dat ik één nachtje moest blijven gewoon voor 'überwachung'. Daar werd ik niet veel vrolijker van maar in zo'n toestand heb je niet veel te zeggen en dus kwam ik op een kamer met 2 andere personen. Ik heb misschien zo'n 3 uur geslapen. Met het aftellen van de uren werd het 6 uur waarop mijn medekamerpatiënten het tijd vonden om op te staan. Mij iets te vroeg.. Om 7 uur stonden er 8 artsen/zuster/broeders aan mijn bed nou dan ben je vanzelf wakker. Die maakte een ronde bij iedereen geloof ik. Om 10 uur kwam Juliana weer die eigenlijk daar was om mij mee naar huis te nemen.. Toen we te horen kregen dat ik niet ontslagen werd, aangezien ze bang waren dat er een bloeding zou ontstaan.. Ja ik kon wel gaan met ondertekening en dan was het op eigen risico. Dus dan toch maar gebleven. Helaas had ik mijn mobiel niet bij me waardoor ik moeilijk mensen kon bereiken uiteindelijk via via papa en mama bereikt en ook mijn stage. Met 5 bezoekjes verspreid over de hele dag werd mijn dag gevuld.
Ich bin so froh dass ich jetzt wirklich wieder zu Hause bin!
Helaas geen t.v., geen computer, niet lezen, niet leren, geen lessen, geen stage en dus geen business..
Veel slapen, hopen op snel herstel en dat dat bonkend hoofd minder wordt zodat ik volgende week wel naar Parijs kan:)
-
03 December 2009 - 18:46
Tante Maria:
Hoi Jamie,
Wat een domme pech !
Wel heel vervelend allemaal,ik hoop dat je wel weer snel bent opgeknapt.Wat een toestand deze week en dan na zo'n heerlijk weekend. Ik wens je van harte beterschap en ben zuinig op je zelf.
Wat leuk die foto's nogmaals hartelijk bedankt voor alles.
Heel veel groetjes en liefs ook van ome jan
tante maria -
03 December 2009 - 19:36
Lisan:
Oh jamie toch, echt weer iets voor jou!
Nou beterschap en rust maar uit!
kuss Lisan -
03 December 2009 - 19:59
Marije:
Jamie! Dat is schrikken! Wat ontzettend vervelend. 2 nachten in het ziekenhuis, dat is niet mis. Heel veel sterkte en beterschap toegewenst!
Liefs Marije -
03 December 2009 - 22:39
Riekie:
hey moppie
wat een vervelend gedoe
toch weer.heel veel
kusjes groetjes en gauw beter worden.
je vriendinmoeder riekie -
04 December 2009 - 13:04
Annieeo:
oo jamietje!
Wat een super mega pech heb je gehad! Hopen maar dat je je snel weer wat beter voeld:-)
Sterkte en tot snell! -
04 December 2009 - 14:31
Iris:
jamie toch :P idd echt iets voor jou, arm kind -
07 December 2009 - 12:35
Tante Amantia:
Hoi Jamie
Leuke sport he die judo.
je moet er sterker van worden maar niet door de lucht vliegen. Maar goeduit vieren en veel beterschap groetjes Amantia en ome tiny -
09 December 2009 - 09:38
Wigman:
Hey James!
Ik denk laat ik Jamiee eens een berichtje sturen!
Hoe is het leven verder bij de Sie Germans? Volgens mij vermaak je je verder wel he ;).
Alle Mexicanen van je afgeschud? hihi.
Nou ik zie je wel weer in Tilburg/Eindhoven/Omstreken ;).
Veel plezier nog!!
xjees -
09 December 2009 - 12:12
Wendy:
Hey Jamie,
Wat vervelend allemaal...heb de laatste tijd niet veel tijd gehad om alles bij te houden...nu ff tijd en dan lees ik dit...
Nou heel veel beterschap meissie... -
17 December 2009 - 11:29
Rins:
Hi Jamie, alweer uitgerust van t weekeind? Ik zit natuurlijk wel te wachten op een spectaculair verslag van ons weekeindje Parijs, want dan kan ik die mooi kopiëren naar mijn site:p haha
Tot gauw! Biz -
18 December 2009 - 19:11
Jessica:
Wat de fack? -10?!! Doe er snel maar 35 bij :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
